با توجه به اهمیت وجود پارک ها در فضای شهری، موضوعات بهداشت، ایمنی و محیط زیست، از جمله موارد مهمی است که قبل از بروز حوادث و همچنین اثرات نامطلوب و جهت رفع نیازهای استفاده کنندگان از پارک ها و به نوعی تمام شهروندان، باید در حوزه طرح ریزی، اجرا، مدیریت و نگه داری مورد توجه قرار گیرد. هدف از این پژوهش، تعیین و بررسی عوامل موثر بر مدیریت بهینه بهداشت، ایمنی و محیط زیست پارک های شهری و ارایه راهکارهای مدیریتی جهت بهبود وضعیت موجود می باشد. بدین منظور، پس از تعیین عوامل موثر در مدیریت بهداشت، ایمنی و محیط زیست پارک های شهری از طریق مطالعات کتابخانه های و بررسی های میدانی، از روش پرسشنامه ای جهت دریافت نظرات مسوولین پارک ها در مورد وضعیت بهداشت، ایمنی و محیط زیست تعدادی از پارک های منطقه پنج تهران، استفاده گردیده و نتایج آن به کمک نرم افزارهای آماری مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. نتایج بیانگر آن است که میزان مطلوبیت شاخص های بهداشتی پارک های تحت مطالعه با %58.9 از میزان مطلوبیت شاخص های ایمنی آن ها با %59.2 کمتر و از میزان مطلوبیت شاخص های محیط زیستی آن ها با %46.1 بیشتر است. همچنین شاخص های وضعیت مناسب بهداشتی اتاق کارکنان پارک، وضعیت اطلاع رسانی و نصب علایم هشدار دهنده در هنگام عملیات سم پاشی در پارک و وضعیت اقدامات صورت گرفته جهت کاهش آلودگی صوتی در پارک، در سه بخش بهداشت، ایمنی و محیط زیست، به ترتیب با %3.3, %35 و %28.3، کمترین میزان مطلوبیت را در پارک های تحت مطالعه به خود اختصاص داده اند.

حسگرمغناطیسی یکی از پرکاربردترین حسگرها به دلیل سبکی و مصرف توان پایین در میکرو ماهواره ها می باشد. یکی از معایب بزرگ این حسگرها این است که داده های خروجی تحت تأثیر میدان های مغناطیسی حاصل از تجهیزات خراب شده و غیرقابل اعتماد می گردد. بنابراین باید اندازه میدان مغناطیسی در محل جانمایی حسگرمغناطیسی به کمتر از مشخصه های پاکیزگی مغناطیسی تعریف شده متناسب با مأموریت ماهواره برسد. در این مقاله ابتدا یک تابع هزینه براساس اندازه میدان مغناطیسی حاصل از تجهیزات در محل حسگرمغناطیسی تعریف شده و با استفاده از الگوریتم هوشمند بهینه سازی ازدحام ذرات (PSO) سعی می شود تابع هزینه با جانمایی بهینه تجهیزات به حداقل ممکن برسد. در این راستا به کمک الگوریتم، وضعیت تجهیزات متناسب با مقدار آزادی که دارند در محل جانمایی چنان تعیین می شود که میدان مغناطیسی تجهیزات در محل حسگرمغناطیسی به حداقل ممکن برسد. در انتها با شبیه سازی تجهیزات یک ماهواره، عملکرد صحیح الگوریتم در رسیدن به پاکیزگی مغناطیسی نشان داده می شود.

در این مطالعه گذشته نگر ثبت یافته های درماتیت انگشتی پاپیلوماتوز بر روی 2932 راس گاو شیری در 75 دامپروری مورد استفاده قرار گرفت و یک سیستم ساده ارزیابی برای پاکیزگی گاو جهت تعیین این نکته که آیا درجه بندی بهداشتی ارتباط معنی داری را با موارد PDD دارد، بکارگرفته شد. غربالگری گاوان مبتلا به درماتیت انگشتی پاپیلوماتوز در محل شیردوشی با استفاده از روش ریزش آب سرد بر روی اندام های حرکتی صورت گرفته و تایید متعاقب جراحات با معاینه گاوان مقید شده در بوکس اصلاح سم، روش انتخاب موارد بیماری (به منظور تخمین میزان شیوع بیماری) در هر گله بود. در هر گاو به منظور درجه بندی پاکیزگی گاو از سیستم اصلاح شده درجه بندی بهداشتی توسط Chiappini و همکاران استفاده شد بطوری که در پنج ناحیه بدن، قسمت فوقانی دم، سطح جانبی ران، سطح شکمی دیواره حفره بطنی، پستان و قسمت پایینی اندام های حرکتی خلفی درجه بندی بر مبنای یک تا پنج در نظر گرفته شد، درجه یک به خیلی تمیز و درجه پنج به خیلی کثیف اختصاص یافت. جهت ارزیابی تکرار پذیری، دقت و آسانی بکار بردن درجه بندی بهداشتی سه نفر ارزیاب آموزش دیده درجه بندی بهداشتی را در پنج ناحیه و بطور مستقل بر روی 2932 راس گاو اجرا نموده و ارزیابی صورت پذیرفت. محاسبه ضریب همبستگی جهت مشخص نمودن این نکته که آیا درجه بندی بهداشتی با میزان شیوع درماتیت انگشتی پاپیلوماتوز ارتباط معنی داری دارد یا خیر صورت گرفت. مدل شیب خط برای این منظور طراحی و میزان شیوع بیماری در هر گله به عنوان متغیر وابسته و درجه بندی بهداشتی به عنوان متغیر مستقل در نظر گرفته شده و ارزش P³0.05 جهت تعیین معنی دار بودن این همبستگی بکار برده شد. میانگین ضریب همبستگی برای درجه بندی بهداشتی انجام شده توسط سه ارزیاب 0.924 برآورد گردید. درجه بندی بهداشتی برای نواحی فوقانی دم، سطح جانبی ران، سطح جانبی شکم و پستان هیچگونه ارتباط معنی داری را با PDD نشان نداده ولی درجه بندی بهداشتی برای قسمت پایین اندام های حرکتی و ترکیب آن با درجه بندی برای پستان همبستگی معنی داری را با میزان شیوع بیماری نشان می دهد، بدین معنی که با افزایش درجه بندی بهداشتی در این ناحیه میزان شیوع بیماری نیز افزایش می یابد. نتایج این مطالعه نشان داد که با توجه به تکرارپذیری دقت و استفاده آسان از درجه بندی بهداشتی (پاکیزگی) می توان از این سیستم بهره برد ولی باید در نظر داشت که فقط درجه بندی بهداشتی قسمت های پایین اندام های حرکتی همبستگی معنی داری را بامیزان شیوع بیماری PDD در گله با خود به همراه دارد.

این مقاله سعی دارد با توجه به اهمیت مسائل بهداشتی، ایمنی و محیط زیستی در پارک های شهری، در قالب مدیریت یکپارچه به دنبال سنجش وضعیت بهداشت، ایمنی و محیط زیست پارک های شهری منطقه 6 تهران، چارچوب سنجش وضعیت این عوامل را در پارک های شهری مهیا و زمینه ارتقای کیفیت آن ها و استفاده مثبت در تجارب بعدی را فراهم کند. در این راستا بر اساس نتایج حاصل از انتظارهای شهروندان و خدمات شهرداری در قالب روش برنامه ریزی QFD و مقایسه تطبیقی نتایج با تحلیل وضع پارک های تحت مطالعه به تدوین مدل ویژه سنجش وضعیت بهداشت، ایمنی و محیط زیست در پارک های شهری می پردازد. برای بالاتربردن سطح اعتبار نتایج معیارهای رده بندی، از خروجی روش AHP و پیمایشی دلفی برگرفته شد. بر مبنای مدل سنجش به دست آمده از روش پرسشنامه ای برای دریافت نظرهای شهروندان در مورد وضعیت بهداشت، ایمنی و محیط زیست تعدادی از پارک های منطقه 6 شهرداری تهران، استفاده و نتایج آن به کمک نرم افزار آماری Spss تجزیه و تحلیل شده است. نتایج مبین آن است که میزان رضامندی معیارهای بهداشتی پارک های تحت مطالعه با 48.2 درصد از میزان رضامندی معیار های ایمنی آن ها با 52.9 درصد کمتر و از میزان رضامندی معیار های محیط زیستی آن ها با 42.4 درصد بیشتر است. همچنین، معیارهای وضعیت سطل زباله در پارک ها، تابلوهای راهنما و هشدار دهنده و دفع آب های سطحی و فاضلاب، به ترتیب در سه بخش بهداشت، ایمنی و محیط زیست با 32.8، 36.2 و 26.7 درصد، کمترین میزان رضامندی را به خود اختصاص داده اند.

زمینه و هدف: تلطیف فضای سبز شهری، فراهم نمودن آرامش برای افراد ساکن در شهر و گذران اوقات فراغت در پارک ها از ویژگی-پارک های شهری می باشد و از سویی با تمرکز جمعیت شهری، توجه به مسایل بهداشتی، ایمنی و محیط زیستی در پارک های شهری از اهمیت ویژه ای برخوردار است. هدف از این پژوهش بررسی و تعیین دیدگاه مردم نسبت به مسایل بهداشت، ایمنی و محیط زیستی پارک شهر محل سکونت بوده تا نهایتاً نتایج برای مدیریت شهری مطلوب تر و ارتقا شاخص های ایمنی، بهداشتی و محیط زیست پارک های شهر یزد مورد استفاده قرار گیرد. روش بررسی: پس از تعیین عوامل موثر بر ایمنی، بهداشت و محیط زیست پارک های شهری از طریق مطالعات کتابخانه ای و فعالیت های پیشین انجام شده، برای دریافت نظرهای شهروندان در مورد وضعیت بهداشت، ایمنی و محیط زیست تعدادی از پارک های مهم شهر یزد (کوهستان، آزادگان، شهرداری، هفت تیر، غدیر، بزرگ شهر) از روش پرسش نامه ای استفاده شد و نتایج نظرات به کمک نرم افزار آماری SPSS تجزیه وتحلیل گردید. یافته ها: نتایج نشان داد که میزان مطلوبیت شاخص های محیط زیستی از دیدگاه مردم 2/69 %، میزان مطلوبیت شاخص های بهداشتی 67 % و میزان مطلوبیت شاخص های ایمنی 4/62 % می باشد. بحث و نتیجه گیری: با توجه به اهمیت موضوع بهداشت، ایمنی و محیط زیست در مکان ها و فضاهای شهری، تدوین سندی جامع و چارچوبی مشخص در زمینه مدیریت بهداشت، ایمنی و محیط زیست و نظارت و پایش مستمر این عوامل گامی موثر برای حل مشکلات و مسایل پیش-روی مسئولان و برنامه ریزان شهری می باشد و مسیر رسیدن به توسعه پایدار شهری را هموارتر می کند.

ایرانیان از دیرباز به امر حمام و استحمام کردن توجه ویژه ای داشته اند. اگرچه آنان در دورۀ قاجار نیز همچون ادوار قبل توجه زیادی به استحمام و رعایت بهداشت و پاکیزگی داشته اند، این پژوهش در پی آن است تا تمایزات اجتماعی را که در میان طبقات فرادست و فرودست جامعۀ ایران عصر قاجار نسبت به احداث حمام و امر استحمام وجود داشته است، نشان دهد. در این پژوهش با استفاده از منابع تاریخی و به روش توصیفی-تحلیلی کوشش شد تا با کاربست نظریۀ تمایز اجتماعی بوردیو به این سؤالات پاسخ داده شود: نگاه طبقات فرادست جامعۀ ایران عصر قاجار به ساخت حمام و امر استحمام چگونه بوده است؛ آیا آنان از پرداختن به امر حمام و استحمام، به جز حفظ بهداشت و سلامت و پاکیزگی بدن اهداف دیگری نیز داشته اند؛ نگاه طبقات فرودست جامعه به حمام و استحمام چگونه بوده است؟ فرض پژوهش بر این مبنا قرار دارد که اگرچه هدف اقشار پایین جامعه از رفتن به حمام و انجام عمل استحمام، مبتنی بر ضرورت مندی هایی همچون پاکیزه نمودن بدن برای انجام طهارت و حفظ نظافت، بهداشت و سلامتی بوده است، هدف طبقات اعیان و اشراف از احداث حمام و امر استحمام، علاوه بر رفع ضرورت هایی چون حفظ پاکیزگی، بهداشت و سلامتی جسم، این بود که از طریق به کار بردن تزیینات و آرایه ها در ساخت حمام یا به واسطۀ تفریح، زیباسازی و خودآرایی به هنگام استحمام، وجوه تشخّص آمیز و تمایزطلبانۀ خود را نیز به دیگر اقشار و طبقات منعکس کنند.

مقدمه: به منظور پیشگیری و کاهش آسیب ها هنگام استفاده از امکانات پارک ها، تامین ایمن این فضاهای عمومی که تاثیر زیادی که بر ابعاد مختلف کیفیت زندگی و پایداری اجتماعی شهری دارد، ضرورت دارد. لذا این مطالعه با هدف، بررسی ایمنی پارک ها در شهرهای ایران انجام شد. مواد و روش ها: این یک مطالعه مرور نظام مند است که از طریق جستجو در پایگاه های داده بین المللی Scopus, PubMed, web of sciences و پایگاه های علمی بومی شامل civilica، SID و Magiran و در نهایت استفاده از موتور جستجوی در Google Scholar تا آگوست 2020 انجام گرفت. معیارهای ورود شامل مقالات کامل به زبان های انگلیسی و فارسی بود. واژه های کلیدی شامل "پارک شهری"، "زمین بازی"، "ایمنی" و " ایران" بود. همچنین سایر اطلاعات به دست آمده از این مطالعات با استفاده از پرسشنامه های جمع آوری شده مورد بررسی قرار گرفت. نتایج: 21 مطالعه معیارهای ورود به مطالعه را داشتند. نتایج مطالعات انجام شده نشان داد که شاخص های ایمنی در پارک های کلان شهرها از وضعیت ضعیف تا متوسطی برخوردار است. در سایر شهرها شاخص های ایمنی و سلامت در مطالعات ضعیف گزارش شده است. تجهیزات بازی کودکان نیز با استانداردهای ایمنی فاصله دارد. روشنایی پارک ها نیز مطلوب نبوده است و از لحاظ دسترسی فیزیکی متناسب با نیاز معلولین و کلیه سنین کودکان طراحی نشده است. نتیجه گیری: با توجه به نتایج حاصل از این مطالعه باید برای پیشگیری از بروز صدمات و آسیب های ناشی از بازی در پارک ها مسایل ایمنی در برنامه ریزی محیطی مدنظر قرارگیرد. توصیه می شود موارد مربوط به ایمنی کودک، تجهیزات بازی و بهداشت و ایمنی محیط، مورد توجه قرار گیرد.

در شرایطی که افزایش بی تحرکی در جامعه به یک چالش تبدیل شده است، برنامه ریزی برای فعالیت های بدنی در پارک ها می تواند به مشارکت ورزشی شهروندان کمک نماید. با توجه به اهمیت موضوع، عوامل موثر بر استفاده شهروندان گلستانی از پارک های شهری برای فعالیت های بدنی در این پژوهش مورد بررسی قرار گرفت. این پژوهش با رویکردی آمیخته انجام شد. جامعه آماری پژوهش در بخش کیفی افراد صاحب نظر در خصوص موضوع پژوهش بودند که 17 نفر در فرایند مصاحبه شرکت نمودند. در بخش کمی، 482 نفر از استفاده کنندگان از پارک های شهری استان گلستان به پرسش نامه پاسخ دادند. برای گردآوری داده ها از مصاحبه نیمه ساختار یافته و پرسش نامه استفاده شد. تحلیل داده ها در بخش کیفی و کمی به ترتیب توسط فرایند کدگذاری و مدل سازی معادلات ساختاری انجام شد. به منظور اطمینان در خصوص کدگذاری مناسب مصاحبه ها پایایی بین دو کدگذار بکار برده شد و پایایی پرسش نامه در بخش کمی 77/0 محاسبه گردید. یافته ها نشان داد عوامل موثر بر استفاده شهروندان از پارک ها برای فعالیت های بدنی در کد 4 انتخابی (عوامل زیرساختی، عوامل زیست محیطی، عوامل مدیریتی و عوامل فرهنگی و اجتماعی)، 12 کد محوری (مانند جانمایی، ایمنی، دسترسی، امنیت، تدوین برنامه ریزی استراتژیک، مدیریت پشتیبانی و توسعه اجتماعی) و 76 کد باز قرار می گیرند. در بخش کمی، مشخص گردید مدل ساختاری پژوهش دارای برازش مناسبی است. توجه به نیازهای ورزشی شهروندان و تسهیل حضور آن ها در پارک ها پیشنهاد می گردد.